Şemdinli ve Yüksekova'da bir magma gibi devrim ateşleri aktı, Cudi'den Berçelan'a doğru. Oradan Türkiye'ye uzandı. En önce Ankara'nın bürokratik köhne sistemi tutuştu. Sonra sömürgeci ordunun karargahları. Apar topar açıklamalar, "onlar iyi çocuktur" savunmaları, halkın paçavraya çevirdiği kefaletler. Ardından göstermelik tutuklamalar, "sonuna kadar gideceğiz" yalanları. Şemdinli gerçeğin aynası oldu kısa sürede. Susurluk'ta kamyona çarpan kontrgerilla, Şemdinli'de halk barikatına tosladı. Suçüstü yakalanan sömürgeci devlet, telaş içinde, devrim yangınının büyümesini engellemeye çalıştı. Gören gözler tanıdı alevleri. Harlandı o büyük güne duyulan özlem ateşleri. Sözler verildi devrime dair. Çünkü devrimden başka yolu yok halkın.