Ya Zafer Ya Ölüm
Share on Facebook Share on Twitter

 
Diğer yazılar
 

 Partinin Sesi / Temmuz - Ağustos / Sayı 97

Baran yoldaş, 30 yıl, Adil yoldaş 23 yıl, Özkan yoldaş 14 yıl devrim için savaştılar.
Onlar, bütün bu yıllar içinde Türkiye ve Kürdistan devrimini örgütlemek için var güçleriyle mücadele ettiler. Yerüstünde, yeraltında, kentte ve dağda devrimci görevler omuzladılar. Rojava devriminin savunulmasında öncü bir kararlılık sergilediler. Faşist politik islamcı, ırkçı, işkenceci, tecavüzcü daiş'in yenilgiye uğratılmasında cesaretleri, kararlılıkları ve emekleriyle ışıldadılar.
Güney Kürdistan dağlarında nefeslendiler. Şengal'le kucaklaştılar. Dersim dağlarında faşist sömürgeci düşmana meydan okudular.
Baran Serhat yoldaş 14, Adil Yıldırım yoldaş 10 hapishane yılını başı dik yürüdüler. Zindanı devrimci eğitimlerini sürdürdükleri, savaşımın sonraki dönemine hazırlandıkları bir okula dönüştürdüler.
Devrimci mücadelenin ve komünist öncünün güçlü ve zayıf, iddialı ve krizli, parlak ve sönük zamanlarını yaşadılar. Tüm bu dönemlerde partiye, ideallerine sımsıkı bağlı kaldılar. Kendileriyle ilgili sorunları işçilerin ve ezilenlerin yaşadığı korkunç sorunlardan daha mühim, daha kıymetli
görmediler. Kendilerini dünyanın merkezi sanma burjuvalığına kapılmadılar. Kolektif veya bireysel zorluklara, sorunlara, başarısızlıklara boyun eğmediler. Her çetin muharebeden sonra daha büyük kavgalara bilendiler. Yalnızca akıllarıyla değil, yürekleriyle de dövüştüler.
İstanbul'dan Adana'ya, Rojava'dan Dersim'e değişik alanlarda, bunun partiye güç katan örneklerini yarattılar.
Yoldaşlar!
Kimi insanlar yaşarken ölürler. Bunlardan bazıları emeklerine kan doğrayacak, anılarını kirletecek kadar kokuşur.
Kimi insanlar yeniden doğarlar ölümlerden. Anıları dört mevsim çiçeklenir.
Kimi mezarlar ebediyen susar.
Kimi mezarlar sonsuza değin gürül gürül konuşur.
Bayram, Taylan ve Hıdır yoldaşlar, adanmış devrimcilik ve feda ruhuyla yücelttikleri bir yaşamın en keskin dönemecinde yeniden doğdular ölümlerden. O yüzden ölümsüzdürler. O yüzden mezarları sonsuza değin konuşacak. O yüzden birer güç kaynağı, birer ışık, birer yol gösterici olacaklar en karanlık zamanlarda.
Yoldaşları olmanın mutluluğuyla savaşımlarından öğreneceğiz.
Yoldaşları olmanın onuruyla dövüşeceğiz.
Yoldaşları olmanın bilinciyle devrimi örgütlemek için tüm güç ve yeteneklerimizi adayacağız.
Bayram, Taylan ve Hıdır yoldaşların hesabını sormak, ideallerini yüksekte tutmak, büyük emekler verdikleri, kanlarıyla canlarıyla savundukları partimizi gözbebeğimiz gibi korumak için birer ateş topuna dönüşeceğiz.
Faşist düşman iyice duysun diye bir kez daha haykırıyoruz: ya zafer ya ölüm!

 

 

 

Arşiv

 

2019
Aralık Kasım
Temmuz Mayıs
2018
Ekim Ocak
2017
Kasım Ağustos
Mayıs Şubat
2016
Eylül Temmuz

 

Ya Zafer Ya Ölüm
fc Share on Twitter

 

 Partinin Sesi / Temmuz - Ağustos / Sayı 97

Baran yoldaş, 30 yıl, Adil yoldaş 23 yıl, Özkan yoldaş 14 yıl devrim için savaştılar.
Onlar, bütün bu yıllar içinde Türkiye ve Kürdistan devrimini örgütlemek için var güçleriyle mücadele ettiler. Yerüstünde, yeraltında, kentte ve dağda devrimci görevler omuzladılar. Rojava devriminin savunulmasında öncü bir kararlılık sergilediler. Faşist politik islamcı, ırkçı, işkenceci, tecavüzcü daiş'in yenilgiye uğratılmasında cesaretleri, kararlılıkları ve emekleriyle ışıldadılar.
Güney Kürdistan dağlarında nefeslendiler. Şengal'le kucaklaştılar. Dersim dağlarında faşist sömürgeci düşmana meydan okudular.
Baran Serhat yoldaş 14, Adil Yıldırım yoldaş 10 hapishane yılını başı dik yürüdüler. Zindanı devrimci eğitimlerini sürdürdükleri, savaşımın sonraki dönemine hazırlandıkları bir okula dönüştürdüler.
Devrimci mücadelenin ve komünist öncünün güçlü ve zayıf, iddialı ve krizli, parlak ve sönük zamanlarını yaşadılar. Tüm bu dönemlerde partiye, ideallerine sımsıkı bağlı kaldılar. Kendileriyle ilgili sorunları işçilerin ve ezilenlerin yaşadığı korkunç sorunlardan daha mühim, daha kıymetli
görmediler. Kendilerini dünyanın merkezi sanma burjuvalığına kapılmadılar. Kolektif veya bireysel zorluklara, sorunlara, başarısızlıklara boyun eğmediler. Her çetin muharebeden sonra daha büyük kavgalara bilendiler. Yalnızca akıllarıyla değil, yürekleriyle de dövüştüler.
İstanbul'dan Adana'ya, Rojava'dan Dersim'e değişik alanlarda, bunun partiye güç katan örneklerini yarattılar.
Yoldaşlar!
Kimi insanlar yaşarken ölürler. Bunlardan bazıları emeklerine kan doğrayacak, anılarını kirletecek kadar kokuşur.
Kimi insanlar yeniden doğarlar ölümlerden. Anıları dört mevsim çiçeklenir.
Kimi mezarlar ebediyen susar.
Kimi mezarlar sonsuza değin gürül gürül konuşur.
Bayram, Taylan ve Hıdır yoldaşlar, adanmış devrimcilik ve feda ruhuyla yücelttikleri bir yaşamın en keskin dönemecinde yeniden doğdular ölümlerden. O yüzden ölümsüzdürler. O yüzden mezarları sonsuza değin konuşacak. O yüzden birer güç kaynağı, birer ışık, birer yol gösterici olacaklar en karanlık zamanlarda.
Yoldaşları olmanın mutluluğuyla savaşımlarından öğreneceğiz.
Yoldaşları olmanın onuruyla dövüşeceğiz.
Yoldaşları olmanın bilinciyle devrimi örgütlemek için tüm güç ve yeteneklerimizi adayacağız.
Bayram, Taylan ve Hıdır yoldaşların hesabını sormak, ideallerini yüksekte tutmak, büyük emekler verdikleri, kanlarıyla canlarıyla savundukları partimizi gözbebeğimiz gibi korumak için birer ateş topuna dönüşeceğiz.
Faşist düşman iyice duysun diye bir kez daha haykırıyoruz: ya zafer ya ölüm!