8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü'nde Türkiye ve K. Kürdistan'da da emekçi kadınlar, sorun ve taleplerini dillendirmek için mücadele alanlarındaydı. İstanbul'dan Amed'e, Ankara'dan Antep'e birçok ilde kadınlar, coşkulu miting ve yürüyüşlerde buluşarak "Her gün 8 Mart, her gün kavga!" dediler.
8 Mart mitingleri, geçtiğimiz yıllarda olduğu gibi parçalı bir tablo sundu.
İki 8 Mart mitinginin örgütlendiği İstanbul'da, aralarında ESP, EKD, HÖC, DHP ve DKH'in da olduğu devrimci örgütler Kadiköy'de miting düzenlerken, feministler, Kürt kadınları ve EMEP de Çağlayan'da ayrı bir mitingde buluştular.
Feminist ve reformist kadın çevrelerinin, son yıllarda süreklileşen "erkeksiz miting" dayatması ekseninde geliştirdiği ayrışma, özellikle Kürt ulusalcı örgütlerin feministler ve EMEP'le birlikte ayrı bir mitingde yer almaları, bütün bir dönemin olduğu gibi 8 Mart'ın da başlıca gündemlerinden olan şovenizme karşı halkların kardeşliği vurgusunun İstanbul gibi merkezi bir alanda zayıf bir yansıma bulması sonucunu getirdi. Ayrıca devletin Kürt ulusal hareketine ve devrimci harekete karşı yoğun saldırılar yönelttiği bu süreçte birleşik mücadele ihtiyacını karşılamayan bir 8 Mart tablosu ortaya çıkardı.
Öte yandan devrimci örgütlerin, geçtiğimiz yılın 8 Mart'ında yaşanan ayrışmayı aşarak, Kadıköy'de bir miting düzenlemesi, bu yılın önemli bir kazanımı olduğu kadar, ESP ve EKD dışındaki devrimci çevrelerin de 8 Mart'ta ekseninde emekçi kadınlar duran bir mitinge yönelmiş olmaları açısından önemliydi.
EKD, "Kadına yönelik şiddete, şovenizme, yoksulluğa, yozlaşmaya karşı mücadeleyi yükseltelim" şiarıyla hazırlandığı 8 Mart eylemlerinde öne çıkan gündemler, Türkiye ve K. Kürdistan'da estirilen şovenist saldırganlık ve devlet terörüne karşı mücadele ve kadına yönelik şiddet oldu.