Erdal Balcı
1976- 4 Kasım 1994

Erdal yoldaş, Malatyalı yoksul bir emekçi ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. İlk okuldan sonra okuyamadı, çünkü ekmek kavgası, milyonlarca yaşıtı gibi O'nu da bekliyordu. İstanbul'a göç ettiklerinde elinde fırçasıyla genç bir boyacı ustası oldu ve ailesinin geçim yükünü omuzladı. Çok sayıda işte çalışan Erdal, tam bir proleter kişiliğe sahipti. Komünistlerle tanıştı, bilinçlendikçe kavgaya daha güçlü sarıldı.
Birlik Devrimi, Erdal yoldaşın yaşamında da bir devrim yarattı. Proletaryanın iktidar mücadelesindeki en büyük silahı olan komünist partisi, coğrafyamızda yetmiş yıl aradan sonra yeniden yaratılıyordu. Erdal yüzünü partiye, devrim ateşine döndü. Eylemlere ve çalışmalara tüm enerjisiyle katıldı. MLKP-K'nin ilanını emekçi semtlerinden biri olan Gülsuyu ve çevresinde yürütüyordu. Pankart asacaklardı ve tüm risklere rağmen eylemi gerçekleştirmede kararlıydılar. Zira haftalardır devam eden MLKP-K tanıtım kampanyası siyasi polisi deliye çevirmişti ve katiller kan istiyordu.
Pankartın asılacağı yer, Maltepe Esenkent'teki üstgeçitti. Eylem yerine geldiler, güvenliği aldılar. Pankart asılıyordu. O sırada ateş edilmeye başladı. Bir başka yerdeki bombalı pankartı indirmekten dönen katil polislerle karşılaşmışlardı. Kısa süreli bir çatışma yaşandı ve katiller sokak infazlarına bir yenisini daha eklediler. Böylece MLKP, Birlik Devrimi'nin ürünü olarak tarih sahnesine çıkışının ardından kısa bir süre sonra, 3 Kasım 1994'de kavga alanlarında ilk şehidini veriyordu.
Tüm engellemelere rağmen yoldaşları, ölümsüzlüğe yolculuğunda Erdal'ı yalnız bırakmadı ve O'nu türkülerle uğurladılar. Çünkü ölümünden bir kaç yıl önce yoldaşlarına "Şehit düşersem eğer, beni gözyaşlarıyla değil, türkülerle uğurlayın" demişti.
O, Birlik Devrimi'nin yeni bir formda yarattığı örgütün coşku ve atılımını kuşanmış, proleter bir parti neferiydi. Büyük bir davaya, büyük bir kavgaya Birlik Devrimi ve onun ürünü partiyle koyulurken, ilk ölümsüzler kervanına katılma onuru Erdal yoldaşın olmuştu. Bir köprüde durduğu yiğit ama mütevazı pankart nöbetinde, proleter kimliğine yakışır şekilde ölümsüzleşti. Erdal Balcı yoldaşın MLKP'nin ilk şehidi olarak ölümsüzleştiği Kasım ayı, "Şehitler ayı" olarak yazıldı tarihe ve yüreklerimize!..
Şimdi yaratılan her değerde ve kazanılan her zaferde 18 yaşındaki o genç ve yiğit devrimcinin emeği vardır. Binler, on binlere ve umudun ordusu devrime vardığında Erdal yoldaşa verilen sözler tutulmuş olacaktır. Ve O'nun için en güzel türkülerimizi o zaman söyleyeceğiz. Her pankart nöbetinde, her eylemde, her türküde Erdal yoldaşa olan sevgi ve bağlılığımız dile gelecek. Çünkü artık O, doğmakta olan bir umudun silahından fırlayan ilk kurşun olarak saplanmıştır düşmanın kokuşmuş gövdesine.