01 Haziran 2014 / Enternasyonal Bülten / Sayı: 140

Birkaç hafta önce ICOR'un İkinci Dünya Konferansı Avrupa'da gerçekleştirildi. Peru'dan Rusya'ya, Tunus'tan İspanya'ya, Güney Afrika'dan Bulgaristan'a, Hindistan'dan Haiti'ye örgütler delegeleriyle geldiler; 2010'daki kuruluş konferansından bu yana ICOR'un geçmiş dönemini, ortak aktivitelerini değerlendirdiler ve gelecekteki gelişmesi üzerine ortak planlar üzerine tartıştılar. Toplam olarak 24 ülkeden 28 delege ve iki konuk delege konferansa katıldı.

ICOR Baş koordinatörünün konuşması, kuruluşundan bu yana üye örgütlerin şehitleri için saygı duruşu ve hazır bulunan örgütlerin selamlamalarıyla kongerans açıldı. Ayrıca konferansla dayanışma içinde olduklarını ve başarılar dilediklerini belirten ILPS'nim (International League of Peoples Struggle), PCR'nin (Arjantin Devrimci Komünist Partisi) ve CPA (ML)'in (Avustralya Komünist Partisi[Marksist-Leninist]) mesajları okundu.

Konferansın ana konusu ICC'nin (Uluslararası Koordinasyon Komitesi) geçmiş üç yıllık dönem için hazırladığı rapor ve tartışmasıydı. Delegeler büyük çabayla ülkelerinden ve kıtalardan ICOR açısından haberleer sundular; ürgütlerinin ve ülkelerinde sınıf mücadelesinşin gelişmesinden bahsettiler. Ana tartışma konuları ICOR'un geçmiş dönemdeki konferansları ve kampanyalarıydı (Özellişkle ICOR'u tanıtma kampanyası, atom enerjisine ve atom silahına karşı kampanya, Rojava ile dayanışma kampanyası ve dünya çapında demokratik kitle hareketlerinin rolü).

Rojava halkıyla dayanışma kampanyası, bu ve başka kampanyalara üye örgütlerintlerin çok azının aktif olarak katılmalarına rağmen, delegeler tarafından ICOR örgütlerinin pratik ortak çalışmasına olumlu bir örnek olarak tanımlandı. Bütün delegasyonlar Rojava'daki mücadeleye ve güncel duruma büyük ilgi gösterdiler.

Genel olarak, ICOR'un yeterli olmayan pratik faaliyeti, aynı zamanda üye örgütler arasında bilgilendirme ve karşılıklı iletişimin geliştirilmesi de önümüzdeki dönemde üzerinde aktif olarak çalışılması gereken görev alanları olarak belirlendi.

Farklı ülkelerden sunulan raporlar ve örgütlerin aktiviteleri temelinde 15 bildirge kabul edildi. Çeşitli enternasyonal konferanslar ve enternasyonal mücadelelerle dayanışmanın yanı sıra partimizin inisyatifiyle Türkiye'de siyasi durum ve Rojava'da mücadele üzerine iki bildirge kabul edildi.

Türkiye'de güncel durum üzerine bildirgede şöyle deniyordu:

“Karşı devrim güçleri kitleleri bölmeye, Türk halkının Haziran Ayaklanmasıyla dirilen devrimci özgüvenini, Kürt halkının 30 yıldır devam eden silahlı mücadeleyle kazanılmış ve Rojava devrimiyle pekişririlmiş devrimci özgüvenini yok etmeye ve yıkıma uğratmaya çalışmaktadır.

ICOR'un İkinci Dünya KonferansıTürkiye ve Kürdistyan halklarının mücadelesiyle ve orada mücadele eden devrimci güçlerle dayanışma içindedir“.

Ve Rojava ile dayanışma bildirgesinde de şunlara yer veriliyordu:

”Geçen yıl yoldaş Serkan Tosun, ICOR üyesi MLKP'nin militanı ve daha başkaları Rojava'nın aktif savunulmasında silahlı çeteler tarafından katledildiler...

ICOR'un İkinci Dünya Konferansı Cizîre, Kobanê ve Efrin'de ilan edilen Rojava bölgesel özyönetimi ve demokratik yönetiminin geliştirilmesini selamlamaktadır.

ICOR'un İkinci Dünya Konferansı Kürt halkının, Kürdistan'ın bütün parçalarında sürdürdüğü özgürlük mücadelesiyle dayanışma içindedir ve Kürt ulusunun kendi kaderini tayin hakkını savunmaktadır“.

Önümüzdeki dönemde faaliyetin ağırlığını daha ziyade pratik ortak çalışmaya ve verimli kılmaya kaydırmak için ICOR tüzüğünde bazı değişimler yapıldı. Farklı kıtaların daha iyi temsil edilmeleri için ICC'nin bileşimi de değiştirildi. Baş koordinatör (MLPD'den bir yoldaş, Almanya) ve yardımcı Koordinatör (CPI(ML)'den bir yoldaş, Hindistan) oybirliği ile seçildi. Bunun ötesinde delegeler 2017 yılı için büyük Ekim Devriminin 100. yıldönümü dolayısıyla ortak bir kampanya sürdürme ve Ekim Devriminin anlamı üzerine teorik bir seminer düzenleme kararı aldılar.

ICOR'un yeni üyesi PPSR WATAD (Yurtsever Sosyalist Devrimci Parti)'den bir delege konferansın anlamını şöyle özetliyordu:

„Devrimci güçleri birleştirmek, güçlendirmek, dünya emperyalizmine ve gericiliğe karşı mücadelelerini kapsamlaştırmak için ICOR'un kurulması doğru ve zorunlu bir adımdı...Bu örgütü geliştirme, faaliyetini daha da verimli kılma, başka örgütleri kazanma ve özellikle işçiler arasında kitle tabanını genişletme sorumluluğumuzu burada vurgulamak istiyorum. Çünkü işçiler arasında kitle tabanı olmaksızın ICOR, sömürü ve baskıya dayanan bu toplumsal gerçekliği değiştirecek yetenekte olan eyleyen bir güç olamaz“.

Özet olarak şunu söyleyebiliriz: İkinci Dünya Konferansı, ICOR'un gelişmesi için önemli bir adımdı. Oldukça dayanışmacı ve yapıcı bir atmosferde geçmiş dönemdeki güçlü yanlar ve zaaflar değerlendirildi ve büyük bir anlayış içinde gelecekteki ortak adımlar planlandı. Şimdi sorun, ICOR'u devrimci parti ve örgütlerin dünya çapında vurucu gücü olan gerçek bir koordinasyona dönüştürmek için alınan kararları pratiğe geçirmektir.

Konferans, her delegenin kendi dilinde söylediği Enternasyonalle çoşkulu bir biçimde kapandı.